Brahma Alekha Saran

ମାତୃ ଗର୍ଭରେ ଥିବା ବେଳେ ଶିଶୁଟିଏ prahallad sahoo

 

ମାତୃ ଗର୍ଭରେ ଥିବା ବେଳେ ଶିଶୁଟିଏ କ'ଣ ବୋଲି ପ୍ରାର୍ଥନା କରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ......

       ଦେହଧାରୀ ଜୀବ ତଥା ଅନ୍ୟ ଏକ ଦେହର (ମାଆର) ଉଦର ଭିତରେ ମଳ, ମୂତ୍ର ଓ ରୁଧିର (ରକ୍ତ)ର କୂଅରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ଭଗବାନଙ୍କୁ ଡାକେ ।  ଯେତେବେଳେ ସେଠାରୁ ଉଦ୍ଧାର ପାଇ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ପାଦ ଥାପେ ସେ କରିଥିବା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କଥା / ଭଗବାନଙ୍କ ଶରଣ ଓ ବନ୍ଦନା କଥା ଭୁଲି ସଂସାରର  ମାୟା ଚକ୍ରରେ ପଡ଼େ।

ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ସ୍ତ୍ରୈଣ ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗ କଲେ ଜୀବ ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହୁଏ prahallad sahoo

ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ସ୍ତ୍ରୈଣ ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗ 

 ସନ୍ମାର୍ଗରେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଯଦି କୌଣସି ଜିହ୍ବା ଓ ଉପସ୍ଥେନ୍ଦ୍ରିୟର ଭୋଗରେ ଆସକ୍ତ ବିଷୟୀ ପୁରୁଷମାନଙ୍କ ସହିତ ତାହାର ଭେଟ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇ ସେ ଯଦି ସେମାନଙ୍କର ଅନୁଗମନ କରେ, ତେବେ ସେ ପୁଣି ଥରେ ପୂର୍ବ ପରି ନାରକୀ ଯୋନିରେ ପଡ଼ିଯାଏ |

ତେଣୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗଦୋଷରୁ ମନୁଷ୍ୟର ସତ୍ୟ, ଶୌଚ, ଦୟା, ବାକ୍‌ସଂଯମ, ବୁଦ୍ଧି, ଧନସମ୍ପଦ, ଲଜ୍ଜା, ଯଶ, କ୍ଷମା, ମନସଂଯମ, ଇନ୍ଦ୍ରିୟସଂଯମ ତଥା ଐଶ୍ବର୍ଯ୍ୟ ଆଦି ସଦ୍‌ଗୁଣ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ, ସେପରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୋଚନୀୟ, ସ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କର କ୍ରୀଡ଼ାମୃଗ, ଅଶାନ୍ତ, ମୂଢ଼ ଓ ଦେହାଭିମାନୀ ଅସତ୍‌ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗ କରିବା କଦାପି ଉଚିତ ନୁହେଁ | 

ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ସ୍ତ୍ରୈଣ ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କର ସଙ୍ଗ କଲେ ଜୀବ ଯେତେ ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହୁଏ ଓ ଯେପରି ବନ୍ଧନରେ ପଡ଼େ, ଅନ୍ୟ କୌଣସି ସଙ୍ଗରୁ ତାର ସେତେ ଅଧଃପତନ ହୁଏ ନାହିଁ । 

       ବ୍ରହ୍ମା ହିଁ ମରୀଚି ଆଦି ପ୍ରଜାପତିମାନଙ୍କୁ ତଥା ମରୀଚି ଆଦି କଶ୍ୟପାଦିଙ୍କୁ ଓ କଶ୍ୟପାଦି ଦେବମାନବାଦି ପ୍ରାଣୀଙ୍କୁ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି । ସୁତରାଂ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଏକମାତ୍ର ଋଷିପ୍ରବର ନାରାୟଣଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ, ଏପରି କେଉଁ ପୁରୁଷ ଅଛନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କର ବୁଦ୍ଧି ସ୍ତ୍ରୀରୂପିଣୀ ମାୟାଦ୍ବାରା ମୋହିତ ହେବ ନାହିଁ ? ମୋର ଏହି ସ୍ତ୍ରୀରୂପିଣୀ ମାୟାର ବଳ କେତେ ଦେଖ ! ସେ ନିଜର ଭୂକୁଟି ବିଳାସ ମାତ୍ରକେ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦିଗ୍ ବିଜୟୀ ବୀରମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପାଦରେ ଦଳିଦିଏ !    

ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଧ୍ୟାନ କଲେ, ଜୀବକୁ ସ୍ତ୍ରୀ ଜନ୍ମ ମିଳେ prahallad sahoo

ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଧ୍ୟାନ କଲେ, ଜୀବକୁ ସ୍ତ୍ରୀ ଜନ୍ମ ମିଳେ

 ଯେଉଁ ପୁରୁଷ ଯୋଗର ପରମ ପଦରେ ଆରୂଢ଼ ହେବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ଅଥବା ଯାହାଙ୍କର ମୋର ସେବା ପ୍ରଭାବରେ ଆତ୍ମା-ଅନାତ୍ମା ବିବେକ ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଗଲାଣି, ସେ କଦାପି ସ୍ତ୍ରୀ ସଙ୍ଗ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ; କାରଣ ଏପରି ପୁରୁଷଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ନରକର ଦ୍ଵାର ବୋଲି କୁହାଯାଏ । 

ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ବାରା ସୃଷ୍ଟ ଏହି ସ୍ତ୍ରୀ ରୂପିଣୀ ମାୟା ଧୀରେ ଧୀରେ ସେବା ଆଦି କରିବା ଛଳରେ ପାଖକୁ ଚାଲିଆସେ; ତେଣୁ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଶୁଖୁଲା ଡାଳପତ୍ରରେ ଢାଙ୍କିହୋଇ ରହିଥ‌ିବା କୂଅ ପରି ନିଜର ମରଣ ବୋଲି ହିଁ ବୁଝିବାକୁ ପଡ଼ିବ | 

ସ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରତି ଆସକ୍ତ ହୋଇ ରହିଲେ ତଥା ଜୀବନର ଶେଷ କାଳରେ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଧ୍ୟାନ କଲେ, ଜୀବକୁ ସ୍ତ୍ରୀ ଜନ୍ମ ମିଳେ । ଏହି ରୂପେ ସ୍ତ୍ରୀ ଜନ୍ମ ପାଇଥିବା ଜୀବ ପୁରୁଷ ରୂପରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ମୋର ମାୟାକୁ ହିଁ ଧନ, ପୁତ୍ର ଓ ଗୃହ ଆଦି ଦେଉଥିବା ନିଜର ପ୍ରତି ବୋଲି ସ୍ବୀକାର କରେ । 

 ବ୍ୟାଧର ଗୀତ ଯେପରି କାନକୁ ପ୍ରିୟ ଲାଗୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ତାହା ବିଚାରୀ ସରଳ ବିଶ୍ଵାସ ହରିଣୀକୁ ଫାନ୍ଦରେ ପକାଇଦେଇ ତାର ସର୍ବନାଶର କାରଣ ହୋଇଯାଏ, ସେହି ପୁତ୍ର, ପତି ଓ ଗୃହ ଆଦିକୁ ସେହିପରି ବିଧାତାଙ୍କ ଦ୍ବାରା ରଚିତ ମୃତ୍ୟୁ ବିଧାନ ବୋଲି ହିଁ ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଜାଣିରଖିବା ଉଚିତ। ପୁରୁଷମାନଙ୍କୁ ଏପରି ମୃତ୍ୟୁ ରୂପରେ ଦେଖିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆସକ୍ତି ଜାତ ହେବ ନାହିଁ | 

ସ୍ଥୂଳ ଓ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଶରୀର prahallad sahoo

 ସ୍ଥୂଳ ଓ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଶରୀର

ଜୀବର ଉପାଧିଭୂତ ଲିଙ୍ଗଶରୀର ଦ୍ଵାରା ଜୀବ ଏକ ଲୋକରୁ ଅନ୍ୟ ଲୋକକୁ ଯାଏ ଏବଂ ନିଜର ପ୍ରାରଵ୍ଧ କର୍ମ ଭୋଗ କରି ନିରନ୍ତର ଅନ୍ୟ ଶରୀର ପ୍ରାପ୍ତି ନିମନ୍ତେ ନୂଆ ନୂଆ କର୍ମ କରୁଥାଏ | ଜୀବର ଉପାଧି ରୂପ ଲିଙ୍ଗଶରୀର ତା’ସହିତ ମୋକ୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଥାଏ । 

 ଭୂତ, ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଓ ମନର କାର୍ଯ୍ୟରୂପ ସ୍ଥୂଳ ଶରୀର ହେଉଛି ଜୀବର ଭୋଗ ଆଦି ଅନୁଷ୍ଠାନ। ଏହି ଦୁଇଟି ଅର୍ଥାତ୍ ସ୍ଥୂଳ ଓ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଶରୀର ପରସ୍ପର ସଙ୍ଗଠିତ ହୋଇ କାର୍ଯ୍ୟ ନ କରିବା ହିଁ ଜୀବର 'ମୃତ୍ୟୁ’ ଏବଂ ସେହି ଦୁଇଟିର ଏକତ୍ର ପ୍ରକଟ ହେବା ହିଁ ଜୀବର ‘ଜନ୍ମ’ | 

ଜୀବର ସ୍ଥୂଳ ଶରୀରଟି ହେଉଛି ପଦାର୍ଥ ଗ୍ରହଣର ସ୍ଥାନ। ତେଣୁ ସ୍ଥୂଳ ଶରୀରର ଶକ୍ତି ସମାପ୍ତ ହୋଇଯିବା ଓ ସେଥିରେ ପଦାର୍ଥ ଗ୍ରହଣର ଯୋଗ୍ୟତା ନ ରହିବା ହିଁ ଜୀବର ମରଣ ଏବଂ ଅଭିମାନର ସହିତ ‘ଏହି ସ୍ଥୂଳ ଶରୀରଟା ହିଁ ମୁଁ ବୋଲି ଧରିନେବା ହିଁ ତାର ଜନ୍ମ |

ଜୀବର ଆତ୍ମ ସ୍ଵରୂପ ଜଡ଼ ପଦାର୍ଥଠାରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ prahallad sahoo

 ଯଦି କୌଣସି ଦୋଷ ହେତୁ ନେତ୍ରରେ ରୂପ ଆଦି ଦେଖ‌ିବାର ଯୋଗ୍ୟତା ରହେ ନାହିଁ, ତେବେ ନେତ୍ରରେ ରହିଥ‌ିବା ନେତ୍ରେନ୍ଦ୍ରିୟ ମଧ୍ୟ ରୂପଦର୍ଶନରେ ଅସମର୍ଥ ହୋଇଯାଏ। ପୁଣି ଯେତେବେଳେ ନେତ୍ର ଓ ନେତ୍ରେନ୍ଦ୍ରିୟ ଉଭୟେ ରୂପଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ଅସମର୍ଥ ହୋଇଯାଆନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ଏହି ଦୁହିଁଙ୍କର ସାକ୍ଷୀ ଜୀବର ମଧ୍ୟ ସେହି ଯୋଗ୍ୟତା ରହେ ନାହିଁ, ଅତଏବ ମୁମୁକ୍ଷୁ ପୁରୁଷ ମରଣ ଆଦି ପ୍ରତି ଭୟ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ କିବା ଦୀନତା ଦରିଦ୍ର ଅଥବା ମୋହ ରଖିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ। 

ଜୀବର ସ୍ଵରୂପକୁ ଅନୁଭବ କରି ସେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ବକ ନିଃସଙ୍ଗ ଭାବରେ ବିଚରଣ କରିବା ଉଚିତ ତଥା ଏହି ମାୟାମୟ ସଂସାରରେ ଯୋଗ-ବୈରାଗ୍ୟ ସମ୍ପନ୍ନ ସମ୍ୟକ୍ ଜ୍ଞାନମୟୀ ବୁଦ୍ଧିବଳରେ ଶରୀରକୁ ଅମାନତ ପରି ରଖୁ, ତାହା ପ୍ରତି ଅନାସକ୍ତ ରହି ବିଚରଣ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ। 

(ଏପରିଭାବରେ ଜୀବର ଆତ୍ମ ସ୍ଵରୂପକୁ ଜଡ଼ ପଦାର୍ଥଠାରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ବୋଲି ବୁଝିବା ଉଚିତ) ।

ଶାଶ୍ୱତ ଜ୍ଞାନ prahallad sahoo

 ଗୁରୁବ୍ରହ୍ମ ମହିମା ଅଲେଖ ଶରଣ

💥🙏💥

*ଶାଶ୍ୱତ ଜ୍ଞାନ*  

  

ସବୁ କିଛି ଭଗବାନ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ବାସୁଦେବଃ ସର୍ବମ୍ । ଆମେ ଯାହାକିଛି ଲାଭ କରେ, ଭଗବାନଙ୍କୁ ହିଁ ଲାଭ କରେ । ଯେତେବେଳେ ଭଗବାନ୍‌ଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପଦାର୍ଥ ହି ନାହିଁ, ତାହାହେଲେ ଆଉ କଣ ଅବା କାହାକୁ ମିଳିବ ? ଅନ୍ନ, ଜଳ, ବସ୍ତ୍ର ଇତ୍ୟାଦି ସମସ୍ତ ରୂପରେ ଭଗବାନ ହିଁ ମିଳିଥାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗତ ଦୃଷ୍ଟିର ପ୍ରଭାବରୁ ଭଗବାନ ଦେଖାଯାନ୍ତି ନାହିଁ ।  

ଭଗବାନ ଜ୍ଞାନୀ ମାନଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରି ଉଋଣ ହୋଇଯାଆନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେ  ଭକ୍ତଙ୍କ ପାଖରେ ସଦା ଋଣୀ ରହନ୍ତି । ଜ୍ଞାନୀ ଭଗବାନ କୁ କିଛି ଦେଇପାରିବେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଭକ୍ତ ଭଗବାନକୁ ପ୍ରେମ ଦେଇଥାଏ । ଭଗବାନ ପ୍ରେମର ଭୋକିଲା ଅଟନ୍ତି, ଜ୍ଞାନର ନୁହେଁ । ପ୍ରେମ ଏମିତି ଏକ ଜିନିଷ ଯାହାର କେବେ ତୃପ୍ତି ହୋଇନଥାଏ । 

ଯେଉଁମାନେ ସମସ୍ତଙ୍କ ପ୍ରେମୀ , ସେମାନେ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମୀ ଅଟନ୍ତି । ଭକ୍ତ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭଗବତ୍ସ୍ୱରୂପ ଭାବେ ଦେଖିଥାଏ । ପ୍ରେମୀ ଭକ୍ତ କାହାକୁ ଖରାପ ମନେ କରେ ନାହିଁ, କାହାର ଖରାପ ଚାହେଁ  ନାହିଁ ଏବଂ କାହାର ଖରାପ କରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଆମେ ମଧ୍ୟ କାହାକୁ ଖରାପ ମାନିବା ନାହିଁ, ଖରାପ ଚାହିଁବା ନାହିଁ, ଖରାପ କରିବାନାହିଁ, ତାହାହେଲେ ଆମେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରେମୀ ହୋଇଯିବା। ।

ଦୃଷ୍ଟି ନୁହଁ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ବଦଳାନ୍ତୁ by prahallad sahoo

 

True words

ଥରେ ଅନ୍ଧକୁ ମନ୍ଦିର ଯିବା ଦେଖି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଉପହାସ କରି ସେ ଅନ୍ଧଟିକୁ ପଚାରିଲା କି...ଆରେ ତୁମେ ମନ୍ଦିର ଆସିଛ ଠାକୁରଙ୍କୁ କଣ ଦେଖି ପାରୁଛ । 

ଅନ୍ଧ ବ୍ୟକ୍ତିଟି ଦୁଃଖ ନ କରି ଅତି ପ୍ରସନ୍ନତାର ସହ, ଅତି ଉତ୍ସାହର ସହ, ଅତି ଆଗ୍ରହର ସହ, ଅତି ଆନନ୍ଦର ସହ ବଡ ସୁନ୍ଦର ପ୍ରତିଉତ୍ତର ଦେଇ କହିଲେ ଆଜ୍ଞ "ମୁଁ ଠାକୁରଙ୍କୁ ଦେଖିପାରୁନି ସତ କିନ୍ତୁ ଠାକୁର ତ ମୋତେ ଦେଖୁଛନ୍ତି ନା".... ଆଜ୍ଞା ଦୃଷ୍ଟି ନୁହଁ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ବଦଳାନ୍ତୁ। 

Positivity by prahallad sahoo

 Building a positive mindset is like nurturing a garden — it requires care, attention, and persistence. Here are some tips regarding positivity - 

Practice Gratitude: Start or end your day by reflecting on things you're grateful for. It could be as simple as a good cup of coffee or a kind smile from a stranger.

Reframe Negative Thoughts: When you catch yourself dwelling on negativity, try to find a silver lining or a lesson in the situation.

Surround Yourself with Positivity: Spend time with people who uplift you and inspire optimism. Energy is contagious!

Focus on the Present: Practice mindfulness to anchor yourself in the now, rather than worrying about the past or future.

Celebrate Small Wins: Acknowledge even the tiniest achievements—they add up and reinforce a sense of progress.

Be Kind to Yourself: Replace self-criticism with self-compassion. Treat yourself with the same kindness you'd show a friend.

Pursue Activities You Love: Engaging in hobbies or passions can boost your mood and create a sense of fulfillment.

Maintain a Healthy Lifestyle: Exercise regularly, eat nourishing food, and prioritize good sleep. Physical health and mental positivity go hand in hand.

Limit Negativity Consumption: Cut back on excessive exposure to negative news or social media that drains your energy.

Spread Positivity: Acts of kindness, whether big or small, create a ripple effect that uplifts others and yourself.

ଅପରେସନ୍ ସିନ୍ଦୂର by prahallad sahoo

 "ଅପରେସନ୍ ସିନ୍ଦୂର” ଭାଙ୍ଗିଲା ପାକିସ୍ତାନର ଅହଂକାର 

ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୨ ତାରିଖରେ କାଶ୍ମୀର ପହଲଗାମରେ ହୋଇଥିବା ଆତଙ୍କୀ ଆକ୍ରମଣରେ ଯାଇଛି ୨୭ ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ଜୀବନ । ପହଲଗାମରେ ନାଁ ଓ ଧର୍ମ ପଚାରି  ଟୁରିଷ୍ଟଙ୍କୁ ଗୁଳି କଲେ ଆତଙ୍କୀ । ବ୍ୟସ୍ତବହୁଳ ଜୀବନରୁ ଟିକେ ଅବକାଶ ନେଇ ମନ ଫୂର୍ତ୍ତି କରିବାକୁ ପହଲଗାମ୍ ଯାଇଥିବା ଭାରତୀୟଙ୍କୁ ଗୁଳିବିଦ୍ଧ କରିଦେଇଗଲେ ଟିଆରଏଫର ଆତଙ୍କୀ । ସେହି ମିନି ସ୍ବିଜରଲ୍ୟାଣ୍ଡରେ ଗଡିଲା ୨୭ ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ମୁଣ୍ଡ । ଲିଭିଲା ମା’ ଭଉଣୀଙ୍କ ସିନ୍ଦୂର । ପତ୍ନୀଙ୍କୁ ଛାଡି ସେମାନଙ୍କ ଆଖି ଆଗରେ ଚାଲିଗଲା ସ୍ବାମୀମାନଙ୍କ ଜୀବନ । ଭାରତୀୟ ମା’ର ସିନ୍ଦୂରର ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବାକୁ ଏହି ଏୟାରଷ୍ଟ୍ରାଇକ ପାଇଁ ’ ଅପରେସନ୍ ସିନ୍ଦୂର’ ନାଁ ରଖିଲେ ଖୋଦ୍ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀ। 

ଏହି ଆତଙ୍କବାଦୀ ସଙ୍ଗଠନ ପାକିସ୍ତାନର ପ୍ରଶ୍ରୟ ପାଇଥିବା ଲସ୍କର- ଏ -ତୋଇବାର ଏକ ମୁଖ୍ୟ ଅଙ୍ଗ ଯେଉଁଥିରେ ଉଭୟ ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନାର ସମ୍ପୃକ୍ତି ଥିବା କୁହାଯାଉଥିଲା।  

ଏହାପରେ ସାରା ଦେଶରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥିଲା ପାକ୍ ବିରୋଧୀ ସ୍କେଲାଗାନ୍ । ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ପାକିସ୍ତାନ ବିରୋଧରେ ଅସନ୍ତୋଷ । ଭାରତ ସରକାର ଅନେକ ବିଚାର ବିମର୍ଷ କରିବା ପରେ ମଙ୍ଗଳବାର ରାତିରେ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଇଛନ୍ତି ଏୟାର ଷ୍ଟ୍ରାଇକ୍ । ପହଲଗାମରେ ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆକ୍ରମଣର ୧୪ ଦିନ ପରେ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେଇଛି ଭାରତ । ପାକିସ୍ତାନ ପାଖାପାଖି ୧୦୦ କିଲୋମିଟର ଭିତରକୁ ପଶି ୯ଟି ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆକ୍ରମଣ କରିଛି ଭାରତୀୟ ବାୟୁସେନା ।  ପାକିସ୍ତାନ ଆତଙ୍କବାଦୀଙ୍କ ବିରୋଧରେ ‘ଅପରେସନ ସିନ୍ଦୂର’ ସଫଳ ହୋଇଛି । ପାକିସ୍ତାନରେ ଆତଙ୍କବାଦ ବିରୋଧରେ ଏହି ଜବାବୀ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପରେ ସାରା ବିଶ୍ବକୁ ଅବଗତ କରିଛି ଭାରତ । ଭାରତୀୟ ସେନା ଦେଇଛି କଡା ଜବାବ୍ ।

ହୁଅନ୍ତି କି ଶିଶୁଟିଏ ମୁଁ poem by prahallad sahoo

  "ହୁଅନ୍ତି କି ଶିଶୁଟିଏ ମୁଁ" 

⚘️🌻🌻🌴🌻🌻⚘️

ହେ ପ୍ରଭୁ ହୁଅନ୍ତି କି ଶିଶୁଟିଏ ମୁଁ

ତୁମ୍ଭ ନାମ ଗାଇ ଗାଇ ଦିନ ଯାଆନ୍ତା ମୋର; 

ଅଜଣା ରାସ୍ତାର ପଥିକଟିଏ ମୁଁ

ଦେଖାଇ ଦିଅ ସେ ପଥ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଜାଣିବାର ।

ରାସ୍ତା ସୀମାହୀନ

ବଢିବାକୁ ହେଲେ ଆଗକୁ 

କରିବାକୁ ହେବ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ।

ହୋଇପାରେ ସେ ଅଜଣା

କିନ୍ତୁ ହେବି ନାହିଁ ବାଟବଣା।।

ଏ ଅସ୍ଥିର ସଂସାରେ 

ନିଜେ ନିଜକୁ କରି ନିଶ୍ଚଳ 

ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କରିବି ମୋ ଲକ୍ଷ୍ୟସ୍ଥଳ । 

ଆଖି ପାଉ ନାହିଁ, ଦିଶା ଦିଶୁ ନାହିଁ

ଆଗେ ଅଥଳ ସାଗର

   ଲଂଘିବାର ଅଛି ସେ କୂଳ।

ଜୀବନ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାରେ 

    ହନ୍ତସନ୍ତ ହେବାଠାରୁ

ବରଂ ଜୀବନର ଗତିକୁ 

   ସୁଦୃଢ କରିବା ଶ୍ରେୟସ୍କର।।

ନିଜକୁ ଥରେ ଭାବି ଦେଖ ମୂର୍ଖ କାଳିଦାସ

ବ୍ଯର୍ଥ ହେବନାହିଁ ତୁମ ଆଶା,  

ସାଗର ଗର୍ଭରୁ ଜଳ ତ ସୁଖାଇ ପାରିବ ନାହିଁ

ହୁଏତ ସେ ଜଳରୁ ଆବିର୍ଭାବ ହେଲେ ମାଆ

ଦୂରିଭୁତ ହେବ ତୁମ ଦୁଃଖ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା।।

ଏଠି କିଛି ନୁହେଁ ଅଜଣା ରାସ୍ତା,

ମହତ ଲକ୍ଷ୍ଯ ନେଇ ଆଗେଇଗଲେ

ଆପେ ଆପେ ଦିଶିଯିବ ଚଉଦିଗ। 

ଖୋଲିଯିବ କଣ୍ଟକିତ ଅଜଣା ରାସ୍ତା

ବାକି ଯାହା ଖାଲ ଖମା ଭରିଯିବ।। 

ଆରମ୍ଭ ତ ଆମକୁ କରିବାକୁ ପଡିବ

ଶେଷ କିଏ ଦେଖିଛି ନା ଦେଖିବ ???

ଠିକ୍ ଯେମିତି ଜନ୍ମ ସତ୍ଯ, 

ମୃତ୍ୟୁର ଯତୁଗୃହରୁ କେହି କଣ 

କେବେ ଫେରିଛି ନା ଫେରିବ ???

 ମୃତ୍ୟୁ ସତ୍ଯ କିମ୍ବା ନିଶ୍ଚିତ ??

କେହି କଣ ନିଜେ ନିରୂପଣ କରିପାରିବ ???

ତଥାପି ପାଦ ବଢାଇବାକୁ ହେବ 

ସେହି ଅଜଣା ରାସ୍ତାର ଅନ୍ତ ଫାଡ଼ି,

ନିଶ୍ବାସ ଥିବା ଯାଏ ବିଶ୍ବାସ କରିବାକୁ ହେବ

ଜନ୍ମ ଆଉ ମୃତ୍ୟୁରେ ଜଳୁଛି ଏବଂ ଜଳୁଥିବ 

ଆରମ୍ଭ ଓ ଶେଷର ସେ ଦିହୁଡି।।

ପ୍ରହ୍ଲାଦଙ୍କ ବିଶ୍ବାସରେ ଉଭା ହେଲେ

ଖମ୍ବରୁ ପ୍ରଭୁ ନରସିଂହ ଅବତାରୀ 

ସାୟଂ କାଳେ, ଜାନୁ ପରେ; 

ଦୁଆର ବନ୍ଧ ତଳେ, ବିନା ଅସ୍ତ୍ରରେ 

ବିନାଶ କଲେ ହିରଣ୍ୟକଶିପୁର ଗର୍ବ

ତା' ଅନ୍ତ ଫାଡି ହସ୍ତ ନଖରେ।।

ଆଜି ଏହି ପୂଣ୍ଯ ତିଥିରେ 

ଦେବତାଙ୍କ କ୍ରୋଧାଗ୍ନିରୁ ଜାତ 

ଦୁଷ୍ଟ ବିନାଶିନୀ ମାଆ ଦଶଭୂଜା । 

ମହିଷାସୁରକୁ କରି ବଧ 

ମହିରେ ପାଳିଲେ ସନ୍ଥ, 

ଅଧ୍ରମକୁ ନାସି କଲେ ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନ 

ସେହି ମାଆର ଆଶୀର୍ବାଦ ହେଉ

ସକଳ ପ୍ରାଣୀର ଜୀବନ ଧନ।।

ହେ ପ୍ରଭୁ ହୁଅନ୍ତି କି ଶିଶୁଟିଏ ମୁଁ 

ତୁମ୍ଭ ନାମ ଗାଇ ଗାଇ ଦିନ ଯାଆନ୍ତା ମୋର; 

ଅଜଣା ରାସ୍ତାର ପଥିକଟିଏ ମୁଁ

ଦେଖାଇ ଦିଅ ସେ ପଥ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଧ୍ଯାଇବାର ।

©️ପ୍ରହ୍ଲାଦ ସାହୁ

🌎ନିୟୂଦିଲ୍ଲୀ 

 💎୯୫୪୦୫୩୧୨୭୪

ସାଗର ଶିଶୁ ମୁଁ ସାଗରିକା by Prahallad Sahoo

 ସାଗର ଶିଶୁ ମୁଁ ସାଗରିକା 

~💧💧💧~

ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ କଁଅଳ ଶିଶୁର ଚପଳତା ବିବର୍ତ୍ତିତ ସମୟର ଧାରାକୁ ବେଳେବେଳେ ଇଙ୍ଗିତ କରି କହେ- ମୁଁ ବି ତୋରି ସନ୍ତାନ, ତୁ ସିନା ବିବର୍ତ୍ତନ ଧାରାରେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ, ସବୁକିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନ ତୋରି ଇଙ୍ଗିତରେ ହୋଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମୋର ଅଜ୍ଞତାରେ ଚପଳମତି ଶିଶୁ ସାବକ ମୋ ସ୍ବଭାବରେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ନୁହେଁ। ସବୁକିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଲେ ବି ମୁଁ ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ମୋ ସ୍ବଭାବରେ, ମୋ ଚରିତ୍ରରେ, ମୋ କର୍ମରେ। ମୋର ବାଳ ସ୍ବଭାବ ସାଗରର ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ ଭଳି ଦୋଳାୟିତ। ସାଗର ଯେପରି କାହାରି ଋଣ ନିଜ ପାଖରେ ରଖି ପାରେନାହିଁ ଏବଂ ସବୁକିଛି ସ୍ବଇଛାରେ ଲେଉଟାଇ ଦିଏ, ଠିକ୍ ମୁଁ ବି ମୋ ସ୍ବଭାବରେ ସ୍ବଭାବିକ ଭାବେ ମୋ ମନରେ କିଛି ରଖେ ନାହିଁ, ଯେତେବେଳେ ଯାହା ମନରେ ଉଦ୍ରେକ ହୁଏ ମୁଁ କରିଚାଲେ; ଭାବିବାକୁ ସାହାସ ନାହିଁ, ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ ଧୈର୍ଯ୍ଯ ବି ନାହିଁ। 

ସାଗରିକା, ସୋଫିଆ, ସାଇରସ, ସିଲେଣ୍ଟା ସକାଳର ସୁନେଲୀ କିରଣରେ ଚମକୁଥିବା ସମୁଦ୍ରର ଜଳରାଶିକୁ ଛୁଁ ଛୁଁ ଖୁସିରେ ବିଭୋର  ହୋଇଯାଇଥିଲେ। ଚାରିଆଡେ ଖାଲି ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ ମାଳା, ଲହରୀ ଓ ଫେନନୀଳ ଜଳରାଶି। ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଥିଲା ଛୋଟ କାଗଜ ତିଆରି ନୌକାଟିଏ। ସାଗର ତରଙ୍ଗ ସହିତ ନୌକାଟି ବେଶ୍ ଦୋଳାୟିତ ହୋଇ ନାଚି ନାଚି ବହି ଚାଲିଥିଲା। ତଳୁ ଉପର, ଉପରୁ ତଳ ତରଙ୍ଗ ମାଳାର ତରଙ୍ଗରେ ନୌକା ଭାସି ଭାସି ଆଗ ପଛ ହୋଇ ତରଙ୍ଗାୟିତ ହେଉଥାଏ। ସମସ୍ତଙ୍କ ମନରେ ଖୁସିର ଲହରୀ। ସାଗର ସହିତ ସେମାନେ ବି ଖୁସିରେ ନାଚୁଥିଲେ। 

ଅନାବିଳ ସ୍ନେହ ମମତାର ବନ୍ଧନରେ ବନ୍ଧା ଚାରୋଟି ଶିଶୁ। କେହି କାହାରିଙ୍କୁ ପର ବୋଲି କେବେ ଭାବୁ ନଥିଲେ। ଆତ୍ମୀୟତାର ପରିପ୍ରକାଶ କୋମଳମତି ଶିଶୁର ନିଃସ୍ବାର୍ଥପର ଜୀବନର ବିକାଶ। 

ପରିପକ୍ବ ବୟସରେ ମଣିଷ ମନର ଅନେକ ରାଗ, ହିଂସା, ଦ୍ବେଷ, ପରଶ୍ରୀକାତରତା, ଘୃଣାଭାବ, ଗର୍ବ, ଅହଂକାର ବସା ବାନ୍ଧିଥାଏ।  କିନ୍ତୁ ଶିଶୁ ସୁଲଭ ମନ ଏସବୁର ଉର୍ଦ୍ଧରେ। ଶିଶୁଟିଏ ଖୋଲା ହୃଦୟରେ ମନର କଥା ପରିପ୍ରକାଶ କରିପାରେ। ସେ ଦେଖେନାହିଁ ପ୍ରକୃତ ସମୟ, ସେ ବୁଝେନାହିଁ ପର ଆପଣା, ସେ ଖୋଜେ ନାହିଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନ। ମନକଥା ଶୁଣିବାକୁ ଓ ବୁଝିବାକୁ କେହିଜଣେ ମିଳିଗଲେ ସେ ନିଜ ଇଛାରେ ସବୁକିଛି କହିଯାଏ ଏବଂ କରିଯାଏ ମଧ୍ଯ।

ବୟସରେ ସାଗରିକା ସବୁଠାରୁ ବଡ ଏବଂ ସିଲେଣ୍ଟା ସବୁଠାରୁ ଛୋଟ। କୁନି କୁନି ପାଦରେ ସେମାନଙ୍କ ସହ ପାଦ ମିଳେଇ ଚାଲି ପାରୁନଥିବାରୁ ସେ ସାଗରିକାର ପିଠିରେ ଘୋଡା ସବାର ହୋଇଛି। ସିଲେଣ୍ଟା ଆନନ୍ଦରେ ସମୁଦ୍ରର ଜଳରାଶିକୁ ଦେଖୁଥାଏ। ଜଳ ଯେତେବେଳେ ଲହଡି ମାରେ ସେ ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସାଗରିକାର ପିଠିରେ ଥାଇ ବି ପାଣିକୁ ଲମ୍ଫ ମାରିଲା ଭଳି ଦୁଇ ତିନିଥର ଉଚ୍ଛଳ କୁଦ କରିଦିଏ ଗୋଡ ଦୁଇଟାକୁ ଦୋହଲେଇ। ତା ଖୁସିରେ ସାମିଲ ହୋଇ ସମସ୍ତେ ଜଳ ସ୍ତର ଠାରୁ ଏକ/ ଦେଢ ଫୁଟ ଉପରକୁ କୁଦି ଯାଆନ୍ତି। ତା ସହିତ ସମସ୍ତଙ୍କର ନଜର ଥାଏ ନୌକାଟି ଉପରେ। ନୌକା ବି ଖଣ୍ଡେ ଦୂର ନାଚି ନାଚି ତଳ ଉପର ହୋଇ ତାଙ୍କ ସହିତ ଭାସି ଭାସି ଚାଲିଥାଏ। ବେଳେବେଳେ ସାଗର ଗର୍ଭରୁ ଅନାବନା ଜିନିଷ ସହିତ ମାଛ, କଙ୍କଡା, ଚିଙ୍ଗୁଡି ଇତ୍ଯାଦି ବାଲି ପଠା ଉପରକୁ ଚାଲିଆସେ। କଥାରେ ଅଛି, ସମୁଦ୍ର ନିଜ ପାଖରେ କିଛି ରଖେନାହିଁ। 

ସାଗର ଭିତରେ ଘର କରି କେହି କଣ କୁମ୍ଭୀରକୁ ଡରେ? ନିର୍ଜନ ଦ୍ବୀପର ରାଜା ଭଳି ସେମାନେ ଏ ସାଗରର ରାଜା। ସେମାନଙ୍କର ଜନ୍ମ ଏହି ଦ୍ବୀପ ଖଣ୍ଡରେ। ସାଗରକୁ ନିଜର ମାଆ ଭଳି ଭଲ ପାଇବା ଶିଖିଛନ୍ତି। ସାଗରର ଗଭୀରତା ମାପି ପାରି ନାହାନ୍ତି ସତ କିନ୍ତୁ ତାର ନମନୀୟତା, କମନୀୟତା, ସୃଜନଶୀଳତା ସଙ୍ଗେ ଭୀଷଣତାକୁ ବେଶ ଭଲ ଭାବେ ଦେଖିଛନ୍ତି। ବର୍ଷାରେ ସାଗରର ଉଫାନ ଦେଖିଛନ୍ତି। 

ନିଦାଘରେ ତାର ଘୂର୍ଣ୍ଣାୟମାନ ତରଙ୍ଗ ବି ଦେଖିଛନ୍ତି। 

ଶୀତରେ ସାଗରର ତାପମାତ୍ରା ମାପିଛନ୍ତି। 

ଶରତ, ହେମନ୍ତରେ ବୁନ୍ଦା ବୁନ୍ଦା କାକର ସାଗରକୁ ଛୁଇଁବା ପୂର୍ବରୁ ତା ସହିତ ମିଳେଇଯିବା ବି ଦେଖିଛନ୍ତି।

ଗତାନୁଗତିକ ସାମୁଦ୍ରିକ ଝଡକୁ ସାମ୍ନା କରିବା ବୋଧହୁଏ ନିତିଦିନିଆ ଘଟଣା ସେମାନଙ୍କର।  ସେସବୁକୁ ଏମାନେ ଖାତିର କରନ୍ତି ନାହିଁ। ସାଗରର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ଥିତି, ପରିସ୍ଥିତି ସହିତ ସେମାନେ ଅଙ୍ଗାଙ୍ଗୀ ଭାବେ ଜଡିତ। ସାଗର ଗର୍ଭରେ ଭୂକମ୍ପ ହେଲେ ସୁନାମି ଆସେ ଏବଂ ସେ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ଏମାନେ କିଛି ସଂକେତ ପାଇପାରନ୍ତି। ଯେତେ ଶିଘ୍ର ସମ୍ଭବ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଯାଆନ୍ତି ଯେମିତିକି କିଛି ଅଘଟଣ ଘଟିନାହିଁ। 

ସାଗର ବି ସଙ୍ଗୀତ ଗାଏ। ସାଗର ଆଖିରୁ ଲୋତକ ଗଡାଏ। ସାଗର ବେଳେବେଳେ ଆକାଶକୁ ପ୍ରୀତି ଭିକ୍ଷା କରେ ଏବଂ ଚାନ୍ଦ ସହିତ ପ୍ରଣୟ ରଚିବାର ଅଭିଳାଷରେ ଉନ୍ମାଦିତ ହୁଏ। ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଚାନ୍ଦର ଜୋଛନାରେ ସେ ପ୍ରୀତିପ୍ଳୁତ ହୋଇଯାଏ। ତା ମନର ଆବେଗ ବଢିଯାଏ, ଛାତିର କୋହକୁ ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ଉନ୍ମାଦିନୀ ରୂପ ଧାରଣ କରେ। ବାର ବାର ଲମ୍ଫ ପ୍ରଦାନ କରୁଥାଏ ଜହ୍ନକୁ ମନର କଥା ପଦେ କହିବା ପାଇଁ, ତା ସହିତ ଲୁଚକାଳି ଖେଳି ଆତ୍ମବିଭୋର ହୋଇଯିବା ପାଇଁ। ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ତିଥିରେ ସାଗର ଗର୍ଭରେ ସୁଉଚ୍ଚ ଜୁଆର କୁଳ ଲଂଘି ଯାଏ। ପାଇବା ଓ ହରେଇବାର ସମିଶ୍ରଣରେ ସେ ବିଳାପ କରିଉଠେ। ଜୁଆର ଶବ୍ଦରେ ସୋଫିଆ, ସିଲେଣ୍ଟ ଭୟଭୀତ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ସାଗରିକା, ସାଇରସ ସେମାନଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳି ନିଅନ୍ତି। 

ବିଶାଳକାୟ ସିଲ୍, ଶାର୍କ, ତିମି, ଅକ୍ଟୋପସ, ସମୁଦ୍ର ଘୋଡା, ଷ୍ଟାର ଫିସ ଠାରୁ କ୍ଷୁଦ୍ରାତିକ୍ଷୁଦ୍ର ଶଂଖ, ଗେଣ୍ଡା, ଶାମୁକା କଇଁଛ ଏମାନଙ୍କ ସହିତ ବନ୍ଧୁତା ଅତି ନିବିଡ ସେମାନଙ୍କର। ସାଗରର ସନ୍ତାନ ସାଗରକୁ ଆପଣେଇ ନେଇ ଜୀବନ ଅତିବାହିତ କରିବାରେ ବେଶ୍ ଆମୋଦିତ। ସିପ, ଶଙ୍ଖ ଗୋଟେଇ ଅତିବାହିତ କରିଦିଅନ୍ତି ପିଲାଦିନ। ସେମାନେ ସାଗର ଠାରୁ ଏତିକି ଶିଖିଛନ୍ତି ସାଗର କୌଣସି ଦ୍ରବ୍ଯ ନିଜ ପାଖରେ ରଖେ ନାହିଁ। ତା ଗର୍ଭକୁ ଯାହା ଫିଙ୍ଗିଲେ ବି ସେ ପୁଣି ଫେରେଇ ଦେଇଥାଏ। ତେଣୁ ସେମାନେ ବି ଜୀବନରେ ଏହି ନିୟମକୁ ଅନୁସରଣ କରିନେଇଥିଲେ କାହାଠାରୁ ଋଣ ନେଇ ଋଣୀ ହୋଇ ରହିବେନାହିଁ। ନମକହଲାଲ ହେବେନାହିଁ। ସମୁଦ୍ରର ଲୁଣ ଖାଇ ତାର ଗୁଣ ଗାଇବେ ବରଂ ଅନ୍ଯ କାହାର ଲୁଣ ଖାଇ ଋଣି ହେବେନାହିଁ। ମରିଯିବେ ବରଂ ଅନ୍ଯର ଧନ ସମ୍ପଦରେ ନିଜକୁ ଗର୍ବିତ କରିବେନାହିଁ। ସଚ୍ଚୋଟପଣିଆ,  ସତ୍ଯବାଦୀ ଏବଂ କର୍ମନିଷ୍ଠ ଜୀବନ ଯାପନ କରିବାରେ ଆନନ୍ଦ ଅନେକ ଥାଏ ଯାହା ସେମାନେ ସେହି ଶିଶୁ ସୁଲଭ ଚପଳମତୀ ମନରେ ଅନୁଭବ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ନିଃସ୍ବାର୍ଥପରତାକୁ ଆପଣେଇ ନେଇ ମାଆ ବାପ ଛେଉଣ୍ଡହେଲେ ବି ମନରେ ଗ୍ଳାନି ନାହିଁ। ସେମାନେ ସେହି ସାଗର କୂଳର ଶାମୁକା ପରି ନିଜ ଭିତରେ ମୁକ୍ତା ସଦୃଶ ଅନାବିଳ ସ୍ନେହ, ପ୍ରେମ, ମମତାରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ "ସାଇଲେଣ୍ଟ ଓସେନ ବାଳାଶ୍ରମ"ର ବାଳକ ବାଳିକା ଗଣ। 

School after Summer vaccation

 School after Summer

The return to school after summer vacation brings a blend of enthusiasm and nervousness. Students eagerly anticipate reconnecting with friends and resuming the campus routine, while also worrying about getting back into the swing of classes and academic responsibilities.

It sounds like your attitude towards school changed dramatically as you transitioned from elementary to middle school, and then to high school. You found joy in having awesome teachers, managing sports teams, and spending time with friends. School became a place where you felt engaged, motivated, and connected. 

The back-to-school excitement after Summer can wear off quickly, can't it? It's common for kids to feel that way, especially when the novelty of a new grade wears off and routine sets in. And also, I have experienced it. 

Having awesome teachers and being part of the basketball/volleyball team really turned things around for me! It's great that I found activities and mentors that sparked my enthusiasm. Managing the team must have given you a sense of responsibility and belonging. That I managed. 

High school sounds like an amazing time for me! I had a great social circle, were involved in sports, and had a sense of purpose. It's wonderful that I found joy in the daily routine of school and looked forward to reconnecting with teachers and friends after breaks. 

As students head back to school, may feel a mix of emotions. Some might be unsure about new teachers, classrooms, or schedules, while others are excited for fresh classes, experiences, or even a new school building. Many look forward to diving back into studies, making new connections, and exploring extracurricular passions. While adjusting to a structured routine after summer's freedom can be tough, let's focus on the positives: reconnecting with friends, discovering new concepts, and getting involved in activities that spark joy.