Search This Blog

24 July 2023

ଲୌହ ଦାନବର କ୍ଷୁଧା - ପ୍ରହ୍ଲାଦ ସାହୁ

 ଲୌହ ଦାନବର କ୍ଷୁଧା 🚇🚉


ହେ ଈଶ୍ଵର! 

ତୁମେ କଣ ଖୁସି ନୁହଁ 

ମର୍ତ୍ତ୍ୟର ଦେଖିବାକୁ ଏ ମାନବର ଲୀଳା?

ତୁମେ ହିଁ ଦେଖୁଥିବ କେବଳ ତୁମରି ଲୀଳା ଖେଳା?

ତୁମେ ଖୁସି ଯେଉଁଠି ତୁମେ ଲଗାଇ ଥାଅ ତୁମ ମେଳା?


ବାଃ, ବାଃ ରେ ଯୁଗାବତାର!

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ରତନ ବେଦିରେ ବସି 

ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସେ ହେଉଛୁ ବିଭୋର ଭାରି।

ବାର ମାସେ ତେର ପର୍ବ ପାଳି 

ଚଉଦିଗୁ ପ୍ରଶଂସା ନେଉଛୁ ତୋଳି।


ଏହି କି ତୋ ବୁଝିବା ଶକ୍ତି ଅକାଳରେ ଦେଉ ବାଧା

ବୁଝିବାକୁ ଭକ୍ତ ମନକଥା କାହିଁକି ତୋ ମନେ ବ୍ୟଥା?


କରି କରାଉ ଥାଇ ତୁହି, ତୋ ବିନୁ ଅନ୍ଯ ଗତି ନାହିଁ।

ଦେଖି ଅଦେଖା ହେଉ ତୁହି, କିମ୍ପା ବଡ ଆଖି ଅଛୁ ବହି।


ଜୀବ ଥିବା ଯାଏ ଆଖି ନ ଦେଖୁ ଏ ଦୁଃଖ ! 

କି ଦୋଷ କରିଥିଲେ ସେମାନେ

ଯାହାର ରକ୍ତରେ ହୁରି ଖେଳିଛି ଲୌହ ଦାନବ।

ଉଜୁଡି ଗଲା ହସ ଖୁସିର ସଂସାର,

ହଜିଗଲା ନୂଆବୋହୁର ସୀମନ୍ତିନୀରୁ ସିନ୍ଦୂର।


ଅନାଥ ହୋଇଗଲା ସେ କଁଅଳ ଶିଶୁ 

ଯିଏ ଭଲକରି କାନ୍ଦିବା ବି ଶିଖି ନଥିଲା,

ଲିଭିଗଲା ସେ ଜୀବନ ପ୍ରଦୀପ 

ଯିଏ ବିଦେଶରୁ ଫେରି ହାତକୁ ଦି'ହାତ 

ହେବା ପାଇଁ କଥା ଦେଇଥିଲା ।


ଏଇ ଦେଖ୍ ସେ ଦରଦୀ ମନର ଅଭିବ୍ୟକ୍ତି ---- 

"ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ମେଘ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ବର୍ଷାକୁ ଆହ୍ବାନ କରୁଥାଏ, (ଯେତେବେଳେ) ଆମେ ଶୁଣୁଥିବା ଛୋଟ କାହାଣୀରୁ 

ପ୍ରେମ ଫୁଲ ଫୁଟିଥାଏ।"

ଏଇ ଶୁଣ ଅବ୍ୟକ୍ତ ବେଦନାର ପରିପ୍ରକାଶ  ----

"ପ୍ରେମ ସହିତ ମୁଁ ତୁମକୁ ସବୁବେଳେ ଆବଶ୍ୟକ କରେ, 

ତୁମେ ଥାଅ ସବୁବେଳେ ମୋ ମନ ଗହନ ବନରେ।"

(ଟ୍ରେନରୁ ମିଳିଥିବା ଅସମାପ୍ତ କବିତା)


ପିତା ଖୋଜୁଛି ସବ-ସମୁଦ୍ରରେ 

ପୁତ୍ରର ଅପାଶୋରା ମୁହଁ

ମାଆ କାନ୍ଦେ ନପାଇ ତା' 

ମଲାଜହ୍ନର (ଝିଅର) ସବ।

ଭାଇ କାନ୍ଦୁଛି ନିଜ ଭାଇକୁ ହରେଇ

ବାହାନଗା ବାହୁନୁଛି ଆତ୍ମୀୟଙ୍କୁ ହଜେଇ।


କି ବେଳରେ ରାତି ପାହିଥିଲା? 

ରକ୍ତ ପିପାସୁ କାଳର କରାଳ ଗତିରେ

ଦେବ ଭୂମି ଓଡିଶାର ବାହାନଗା

ବୈଦୁତିକ ଶକଟ ରୂପ ଧାରୀ 

ଦାନବ ପଞ୍ଝାରେ ରକ୍ତ ରଞ୍ଜିତ ହେଲା।


କରମଣ୍ଡଳ ସାଜିଲା କୃତ କର୍ମର ଫଳ

କିଏ ବା ଜାଣିଥିଲା କେଉଁ ଜନ୍ମରେ 

କି କର୍ମ କରିଥିଲା କିଏ ;

ସେଥିପାଇଁ ବୋଧହୁଏ ଭାଗ୍ଯକୁ ଆଦରି 

ଜନ୍ତୁରାଣ ବୈଦୁତିକ ଶକଟର ଶାସ୍ତି

ମୁଣ୍ଡପାତି ଆଜି ସହିଛି ସିଏ । 


ଶତ ଶତ ମୃତ ଶରୀର ସାଜିଲା ସବର ସହର

ସେ ସହରେ ଚିହ୍ନା ମୁହଁ ଅଚିହ୍ନା ହୋଇଛି

କେଉଁ ଏକ ରକ୍ତମୁଖା କ୍ଷୁଧାର୍ତ ଜାନ୍ତବ କ୍ଷୁଧାର।


ରହି ରହି ଶୁଭେ ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର 

ସଭିଏଁ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଡହଳ ବିକଳ 

ବେଳ କାଇଁ ବୁଝିବାକୁ ସ୍ଥିତି ସୁଖ ଦୁଃଖର

ବଞ୍ଚି ବଞ୍ଚେଇବା ପାଇଁ ସମସ୍ତେ ଅଗ୍ରସର। 


ତୁ ତ ଖାଲି ଦେଖୁଥାଉ,

ଦେଖ, ତୁ ହାତ ବଢେଇବା ଆଗରୁ

ହିନ୍ଦୁ, ମୁସଲମାନ, ଜୈନ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ 

ଜାତି, ଧର୍ମ, ବର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିଶେଷେ 

ସହଯୋଗର ହାତ ବଢେଇଛନ୍ତି 

ଝରୁଛି ରକ୍ତ ବଦଳରେ ରକ୍ତ ହୃଦୟରୁ।


ଏବେ ତୁ ଖୁସି ଲାଗୁଛୁ

ସେଥିପାଇଁ ସ୍ନାନ ମଣ୍ଡପେ 

ସବୁରି ସମ୍ମୁଖେ ରକତେ ସ୍ନାନ କରୁଛୁ,

ଧନ୍ଯ ତୋର ପ୍ରଭୁ ପଣ ----

ଯାହାଲାଗି ବିଶ୍ୱରେ ପଡୁଥିଲା ହୁରି

ଆଜି ସେ ସବୁ ଅକାରଣ 

ସେଥିପାଇଁ ବୋଧହୁଏ ଶୁଣୁଛୁ ଅପମାନ।


ହେ ଦଇବ, ତୁ ତ ସାଜିଲୁ ଶତୃ

ବନ୍ଧୁ ପଣେ ତୋତେ ଡାକିଥିଲି

ସାହା ହେବୁ ତୁ କେଉଁ କାଳକୁ?

ତୋ ନାମେ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ 

କାଲି ଭଲରେ, 

ଆଜି ମନ୍ଦରେ ଡିଣ୍ଡିମ ବାଜୁଛି ।


©️ପ୍ରହ୍ଲାଦ ସାହୁ

🏠ନିୟୂଦିଲ୍ଲୀ 

📲୯୫୪୦୫୩୧୨୭୪

No comments: