ସ୍ବପ୍ନରେ ତାରା

 ଷ୍ଟାର୍ ଡ୍ରିମ୍

ସେଦିନ ସପନର ବଣିକ ସାଜି ସାତ ଦରିଆ ପାର ହେଇ ଅନେକଦୂର ଚାଲିଆସିଥିଲି। ଯାଭା, ବୋର୍ଣ୍ଣିଓ, ସୁମାତ୍ରା ଏମିତି ଅନେକ ଦରିଆ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଅତିକ୍ରମ କରି ପହଞ୍ଚିଯାଇ ଥିଲି ସେହି ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଯାହାକୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷା କରିଥିଲି ଅନେକ ସମୟରୁ । 

ବୁଢିଆଣୀର ଖିଅ ପରି ଏକ ଏକ କରି ଅନେକ ଭାବନା ମନରେ ଉଦ୍ରେକ ହେଉଥାଏ।  କଣ ସତରେ ମୋ ସ୍ବପ୍ନର ସତ୍ଯତା ମୁଁ ପାଇଯିବି? ହଁ, କାହିଁକି ବା ନୁହେଁ।

ଅତୀତରୁ ଆଜିଯାଏ ଯାହା ମୁଁ ପାଇଛି ସେ ସବୁତ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ସ୍ବପ୍ନର ଆଧାରଶୀଳା ଥିଲା । ଆକାଶର ତାରାମାନେ ତ ସେ ସବୁର ମୁକ ସାଖି ।

ଆମେ ସମସ୍ତେ ତିନୋଟି ଅବସ୍ଥା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଅବଗତ –

ଚେତନ (conscious), ଅବଚେତନ (subconscious) ଓ ଅଚେତନ (unconscious)।

ବିଜ୍ଞାନ ଅନୁସାର ଆମର ଅବଚେତନ କେବେବି ସୁଶୁପ୍ତ ଅବସ୍ଥାକୁ ଯାଏନାହିଁ ଅର୍ଥାତ ଶୋଇ ନଥାଏ, ଯହାପାଇଁ ଆମେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖୁଥାନ୍ତି ।

ଧାର୍ମିକ ମତ ଅନୁସାର ଯଦି ଆମେ ରାତିରେ ସ୍ବପ୍ନରେ ତାରା ଦେଖନ୍ତି ତେବେ ଆମେ ଯାହାକିଛି ମନରେ ଭାବିଥାଉ ସେସବୁ ସତ ହେଇଥାଏ। ଆମ ମନରେ ଯାହାକିଛି ଇଛ୍ଛା ଥାଏ ସେସବୁ ବହୁତ ଜଲ୍ଦି ପୁରା ହେଇଥାଏ।  ଏମିତି ସ୍ବପ୍ନ ଆସିଲେ ଖୁବଶୀଘ୍ର ସୁଖ ଓ ସମୃଦ୍ଧି ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ। 

ଏହା ନିର୍ଭର କରିଥାଏ ଆମେ ସ୍ବପ୍ନରେ କଣ ଦେଖିଛନ୍ତି । ଯଦି ଷ୍ଟାର୍ ଡ୍ରିମ୍ ଦେଖୁଥାନ୍ତି, ତେବେ ଖୁବଶୀଘ୍ର ଫଳପ୍ରଦ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଥାଏ । ଆଶାତୀତ ଶୁଭ ସମାଚାର ମଧ୍ୟ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳେ । 

   :- ପ୍ରହ୍ଲାଦ:-

ଆନନ୍ଦ ବଜାରେ ଭିଡ

 🏺କୈବଲ୍ୟ ହାଟରେ ଭିଡ🏺

ଭାଇ ଲାଗିଛିରେ ଭିଡ
କଉଠି .....?
ହଁ, କଉଠି ......??
ଆନନ୍ଦ ବଜାରେ .......।
ଆନନ୍ଦ ବଜାରେ ଆଜି ଲାଗିଛି ଭିଡ ।🙏।

ଭକତର ତାତ ସେ ଜଗନ୍ନାଥ ଭକତ ଲାଗି ଖୋଲିଛି ହାଟ,
ଅଭଡା କୁଡୁଏଟି ପାଇଁ ତା ହାଟରେ ଲାଗିଛି ବହୁତ ଭିଡ ।
ଅଭଡା ହେଉ କି କୈବଲ୍ୟ ହେଉ
ତୁଣ୍ଡରେ ନେଇ ସବୁ ଦୁଃଖ ଯାଉ,
ହେ! କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ ମହାବାହୁ
ତୋ ହାଟେ ଏମିତି ଭିଡ ଜୀବନ ସାରା ଲାଗିଥାଉ ।🙏।

ତୋ ଟଙ୍କ ତୋରାଣିରେ ମନ ରେ କାଳିଆ ତୋ ଖେଚୁଡି ଆମ୍ବିଳ
ନିର୍ମାଲ୍ଯ ଦେଇ ସଖା କରିଛି ତତେ ରଖିବୁ ମାନ ମହତ ସକଳ।
କନିକା ହେଉ କି ବେସର ହେଉ
ମୁଣ୍ଡେ ମାରି ତୁଣ୍ଡରେ ଖାଉଥାଉ,
ହେ ଚକାଆଖି ନାଟୁଆ ଚଉବାହୁ
ତୋ କୈବଲ୍ୟ ହାଟେ ମହାପ୍ରସାଦ ଖାଇ ଜୀବନ ମୋ ଯାଉ ।🙏।

ଆମେ ଓ ଆମ ସଂସ୍କୃତି

 

“ବିଲୁପ୍ତ ସଂସ୍କୃତିର ପୁର୍ନଉଦ୍ଧାର”

ଆଜି ଆମେ ଭବିଷ୍ୟତର ଚିନ୍ତାରେ ଅତୀତକୁ ଭୁଲି ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ଖରାପ କରୁଛୁ | ଦୋ ପଇସା ଅଧିକ ରୋଜଗାର କରି ଟିକିଏ ଶାନ୍ତିରେ ରହିବାକୁ ଯାଇ ଅଶାନ୍ତର ବଳୟରେ ପେସି ହେଇଯାଇଛନ୍ତି | ଯେମିତି ଆମେ ବଦଳୁଛନ୍ତି ଆମର ପତନ ଯେ ସୁନିଶ୍ଚିତ ଏକଥା କିଏ କହିନପାରେ ?

ଆଜି ଏ ମଣିଷ କାହାର ……??? ଅତୀତରେ ମଣିଷ ତ ଏପରି ନ ଥିଲା ? ମଣିଷ କାମ ଧନ୍ଦା ବା ଚାକିରୀ ଆଶାରେ ସେ ଏବେ ସହରାଭିମୁଖୀ ହେଇଛି | ପୁଣି ଚାକିରୀ କରୁଥିବା ସେହି ମଣିଷଟା ଚାକିରୀ ଚାଲିଗଲେ କଣ କରିବ ସେ ଚିନ୍ତାରେ ଭି ଅସ୍ଥୀର | ସେ ଚାକିରୀ କରୁଛି କିନ୍ତୁ ସତେଯେମିତି  ସେ ଗୋଟେ ମେସିନ ପାଲଟି ଯାଇଛି | ଯେଉଁ ମଣିଷଟା ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ ସମସ୍ତକଂର ଥିଲା, ସେ ଆଜି କାହାର ? ନା’ ବାପା ମାଆକଂର, ନା’ ପିଲା-ଛୁଆକଂର, ନା’ ପତ୍ନୀର…?

ବାପା ମାଆ ପିଲା ଜନ୍ମ କରି ବି ନିଜ ଭବିଷ୍ୟତକୁ ନେଇ ସନ୍ଦେହରେ | ସେମାନଂକ ଭବିଷ୍ୟତ କେଉଂଠି - ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ, ଜରାଶ୍ରମ ନା ଆଉ କେଉଁଠି ? ବିଦେଶରେ ଚାକିରୀ କରୁଥିବା ସେହି ମଣିଷଟା କେବେ କଣ ଭାବିଥିଲା ନିଜ ଲୋକଠାରୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଦୂରେଇ ଯିବବୋଲି ?

ଥରୁଟିଏ ନିଜକୁ ତର୍ଜମା କରନ୍ତୁ.......!!! ଆମେ ଭାରତୀୟ, ସନାତନୀ ହିନ୍ଦୁ, ବ୍ରାହ୍ମଣ, କ୍ଷତ୍ରିୟ, ବୈଶ୍ଯ ନା ଶୁଦ୍ର ……..??? ଆଜି ହିନ୍ଦୁ ନିଜ ପରିଚୟ ଓ ନିଜ ସଂସ୍କୃତିଠାରୁ ବହୁ ଦୂରରେ | ଆଧୁନିକତାର ପ୍ରହେଳିକାରେ, ପାଶ୍ଚାତ୍ୟର ମୋହରେ ଲୁପ୍ତ ହୋଇଗଲା ଗୁରୁକୁଳର ଶିକ୍ଷା, ଯାଗ-ଯଜ୍ଞ, ଶସ୍ତ୍ର-ଶାସ୍ତ୍ର, ନିତି-ନିୟମ ଇତ୍ୟାଦି | ସରକାରଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଭ୍ୟତାର ଅବହାୱା ଆଜି ଆମ ସଂସ୍କୃତି ଓ ପରମ୍ପରାକୁ ବ୍ୟପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ କରିଦେଇଛି | ଚିନ୍, ଋଷ, ଇଟାଲୀ, ସ୍ପେନ୍, ଜର୍ମାନୀ, ଜାପାନ ସମସ୍ତେ ନିଜର ମାତୃଭାଷାକୁ ଶିକ୍ଷା ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଇଛନ୍ତି | କିନ୍ତୁ ଆମେ....???

ଏବେ ଆଉ କିଛି ପରମ୍ପରା ଓ ସଂସ୍କୃତି ବଞ୍ଚିଛିତ......??? ଆଜି ଆମେ ଆମ ସଂସ୍କୃତିରୁ ବିମୁଖ ହେଉନାହାଁନ୍ତି, ନିଜେ ଲୁପ୍ତ ହେଉଛନ୍ତି | ଆଜି ପରିସ୍ଥିତି ଏପରି ଆମେ ଶ୍ରୀରାମ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ, ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଜୟଗାନ କରିବାକୁ ବି ଲଜ୍ଜ୍ଯା ବୋଧ କରୁଛୁ, ଯେମିତି ଏକ ମହାପାପ କରୁଛୁ | ଥରେ ଭାବିଦେଖନ୍ତୁ, ଏତେ ବଡ ସଂସ୍କୃତି, ପରମ୍ପରା ଓ ସନାତନ ଧର୍ମ ପାଇଁ ଆମର ଅବଦାନ କଣ ? ନିଜକୁ ଥରେ ପଚାରନ୍ତୁ, ସାମାଜିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ଆମେ ଆମ ସଂସ୍କୃତି ଓ ପରମ୍ପରାକୁ ଛାଡି କେତେ ଆଗେଇ ଯାଇଛନ୍ତି ?

ଆମ ଧର୍ମ ଓ ସଂସ୍କୃତି ପଥରେ ଚାଲି ଜଣେ ସାଧୁ ସନ୍ଥ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ପାପି ତ ନୁହେଁନା ? ଦୁନିଆ ବି ଆଜି ସନାତନ ସଂସ୍କୃତିକୁ ଆପଣାଉଛି, ହେଲେ ଆମେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଂସ୍କୃତି ପଛରେ ଧାଇଁଛେ |ସେମାନଙ୍କ ଧର୍ମରେ ଏତେ ବଦଗୁଣ ଥାଇବି, ସେମାନେ ନିଜ ଧର୍ମକୁ ଛାଡିନାହାନ୍ତି | ବୌଦ୍ଧମାନେ ନା’ ଲଣ୍ଡା ହେବା ଛାଡିଲେ……? ଶିଖ୍ ମାନେ ନା’ ପଗଡି ବନ୍ଧା ଛାଡିଲେ……? ଇସାଇ ନା’ ରବିବାର ଦିନ ଚର୍ଚ୍ଚ ଯିବା ଛାଡିଲେ……? ନା’ ମୁସଲମାନ ମାନେ ନିଶ ରଖିଲେ, ନା ପାଞ୍ଚ ଥର ନମାଜ ପଢିବା ଛାଡିଲେ …..? କିନ୍ତୁ ହିନ୍ଦୁ ……???

ଆଜି ଆମେ ଆମ ମାତୃଭାଷା ଓ ସଂସ୍କୃତିକୁ ବହୁତ ପଛରେ ଛାଡିଆସିଛୁ | ହିନ୍ଦୁମାନେ ମନ୍ଦିର/ମଠ/ପ୍ରାର୍ଥନା ଘର ଯିବାର ସଂସ୍କାର ଛାଡିଲେ | ଧୋତି, କୁର୍ତ୍ତା, ପଗଡି ଛାଡିଲେ | ତିଲକ, ଚନ୍ଦନ, ପଇତା ଛାଡିଲେ | ସନ୍ଧ୍ୟା ପ୍ରାର୍ଥନା ଛାଡିଲେ | ଚଉରାରେ ପାଣି ଓ ସଂଧ୍ୟା ଦେବା ଛାଡିଲେ | ଶ୍ଳୋକ, ରାମାୟଣ, ମହାଭାରତ ଓ ଗୀତା ପାଠ ଛାଡିଲେ | ବେଦ, ଉପନିଷଦ ଅଧ୍ଯୟନ କରିବା ଛାଡିଲେ | ମହିଳା ଓ ଝିଅ ମାନେ ଶାଢୀ, ଓଢଣୀ, ଚୁଡି, ସିନ୍ଦୁର, ପୂଜାପାଠ ଛାଡିଲେ | ପିଲାଙ୍କୁ ଉଚିତ ସଂସ୍କାର ଦେବା ଛାଡିଲୁ | କେବଳ ନିଜର, ପିଲାଙ୍କର, ଓ ସ୍ତ୍ରୀର ଖୁସି ପାଇଁ ଘର ସଂସାର ଛାଡିଲୁ | ପଇସା ପାଇଁ ଛୁଆକୁ ଚାକରାଣୀ ହାତରେ ଟେକିଲେ | ରାମ ରାମ, ରାଧେ ରାଧେ, ଜୟ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ  ବୋଲିବା ଛାଡିଲୁ | ବୟୋଜ୍ଯେଷ୍ଠଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଓ ଚରଣ ସ୍ପର୍ଶ କରିବା ଭି ଛାଡିଲୁ |

ନିଜ ସଂସ୍କୃତିକୁ ନିଜେ ବଞ୍ଚାଇବାପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତୁ…..!!! ଆଜି ଏକ ସୁସ୍ଥ ଓ ସ୍ୱୟଂସମ୍ପୂର୍ଣ ସମାଜ ଗଢିବାର ସମୟ ଆସିଛି | ଆମେ ପୁଣି ସେହି ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ସଂସ୍କାର ଓ ସଂସ୍କୃତିକୁ ବିଲୁପ୍ତ ହେବାରୁ ବଞ୍ଚାଇବା | ସପ୍ତାହରେ ଅତି କମରେ ଥରୁଟିଏ ପିଲାଙ୍କ ସହିତ ମନ୍ଦିର/ମଠ/ପ୍ରାର୍ଥନା ଘର ଯିବା | ନିଜ ଘରେ ସମସ୍ତେ ପ୍ରାତଃ ସ୍ନାନ ସାରି ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନା କରିବା | ନିଜ ଧର୍ମର ଅମୂଲ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ରାମାୟଣ, ମହାଭାରତ ଓ ଶ୍ରୀମଦ୍ଭାଗବତ ଗୀତା ଅଧ୍ଯୟନ କରିବା | ଅନ୍ୟ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ନିଜ ଧର୍ମ ଆଚରଣ କରି ମୃତ୍ଯୁ ବରଣ କରିବା ଶ୍ରେୟସ୍କର ଅଟେ | ଥରୁଟିଏ ସେହି ଶ୍ରୀମଦ୍ଭାଗବତ ଗୀତାର ଏକ ସୁନ୍ଦର ବାଣୀ ମନେପକାନ୍ତୁ – ”ସ୍ୱଧର୍ମେ ନିଧନମ୍ ଶ୍ରେୟଃ ପର ଧର୍ମ ଭୟାବହ” |

ବିଶ୍ୱ ଦରବାରରେ ସଂସ୍କୃତିଭରା ହିନ୍ଦୁତ୍ୱ…..!!!

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାମ୍ବିଲୋକମାନେ ଆସ୍ତିକ ଏବଂ ଶାକାହାରା ଅଟନ୍ତି |

·        ହିନ୍ଦୁମାନେ ଆୟୁର୍ବେଦିକ ଔଷଧି ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଥିବାବେଳେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଲୋକମାନେ ଏଲୋପ୍ୟାଥିକ ଔଷଧକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି |

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମର ନୀତି ଅନୁସାର ଘର ଭିତରକୁ ପସିବା ପୂର୍ବରୁ ଗୋଡ-ହାତ ଧୋଇବା କିନ୍ତୁ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଭ୍ୟତାରେ ଏହା ବିରଳ|

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାମ୍ବିଲୋକମାନେ ପ୍ରାତଃ ସ୍ନାନ କରନ୍ତି |

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାମ୍ବିମାନେ ସକାଳ ଏବଂ ସଞରେ ଈଶ୍ୱରକୁଂ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଥାନ୍ତି |

·        ହିନ୍ଦୁମାନେ ୟୋଗ ଓ ପ୍ରାଣାୟାମ ସାଧନା କରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଧର୍ମାମ୍ବିମାନେ ଜିମ୍ ଯାଆନ୍ତି |

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାମ୍ବିମାନେ ମୃତ୍ୟୁପରେ ଶବକୁ ଦାହ କରନ୍ତି କାରଣ ଭୂତାଣୁ ବ୍ୟାପିବାର ଆଶଂକା କମ୍ ଥାଏ |

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାମ୍ବିମାନେ ଶବଦାହ ପରେ ସ୍ନାନ-ଶୌଚ ହେଇଥାନ୍ତି |

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାମ୍ବିମାନେ ବୈଦିକ ନୀତି ଅନୁସାର ବିବାହ ଆଦି କାର୍ଯ୍ୟ ମନ୍ତ୍ର ଉଚ୍ଚାରଣ ସହିତ କରିଥାନ୍ତି |

·        ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମାମ୍ବିମାନେ ଶୌଚ କରିବା ପରେବି ସ୍ନାନ କରନ୍ତି |

·        ଯେତେବେଳେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଦେଶର ଲୋକମାନେ  ହାତରେ ହାତ ମିଳେଇ ସେକ୍ ହେନ୍ଡ କରୁଥିଲେ ସେତେବେଳେ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମର ଲୋକମାନେ ହାତଯୋଡି ଅଭିବାଦନ କରିଛନ୍ତି |

 

ଶ୍ରୀ ପ୍ରହ୍ଲାଦ ସାହୁ,

ନିୟୁଦିଲ୍ଲୀ - ୧୧୦୦୫୯

ମୋବାଇଲ୍ – ୮୧୭୮୬୪୪୨୭୬